Złóżmy dzisiaj hołd wielkiemu człowiekowi w 11 rocznicę jego śmierci. Douglas Adams – Pisarz skeczy m.in. dla Monty Pythona oraz scenariusze do serialu „Doctor Who”. Przez wiele lat pracował jako dziennikarz, głównie w rozgłośni radiowej BBC. Tam też 8 marca 1978 o godzinie 22.30 rozpoczęto nadawanie jego najbardziej znanego dzieła – serialu radiowego „Autostopem przez Galaktykę”. Seria od samego początku zyskała sobie wielką popularność, głównie z powodu absurdalnego, acz inteligentnego humoru Adamsa.
We wrześniu 1979 ukazała się drukiem pierwsza część powieści wzorowanej na motywach słuchowiska radiowego pod tym samym tytułem, a w dwa lata później telewizja BBC wyemitowała pierwszy odcinek serialu telewizyjnego. W następnych latach historia bohatera „Autostopem przez Galaktykę” rozrosła się do rozmiarów książkowej „trylogii w pięciu częściach”.
Adams był też pionierem stosowania nowoczesnych technologii – używał e-maila i Usenetu, zanim stały się popularne, przewidywał rozwój hipertekstu, był fanem komputerów Macintosh i wszelkich gadżetów. Założył zbliżony charakterem do Wikipedii portal H2G2 – przewodnik po Galaktyce tworzony wspólnie przez społeczność internetową. Koncern IBM nadał swemu komputerowi szachowemu nazwę Deep Thought na cześć maszyny z „Autostopem przez Galaktykę”, zaś portal AltaVista nazwał swój serwis tłumaczący Babel Fish, zainspirowany rybką-tłumaczem z tej samej książki.
Był współautorem dwóch odcinków serialu animowanego doktora Snuggles’a.
Zmarł na zawał serca w trakcie prac nad wyprodukowaniem filmu opartego na motywach pierwszej części cyklu „Autostopem przez Galaktykę”. Film ten trafił na ekrany w 2005 r.
(notka zaczerpnięta z Wikipedi)
Oraz pamiętajcie, nie panikować tylko zajrzyjcie do waszego „Autostopem przez galaktykę”.
Ikros, ale mi zrobiłeś prezent :). Adams pisał w niespotykanym stylu. W jego książkach, ja to przynajmniej tak odbieram, fabuła nie jest po to, by popychać bohaterów do przodu, ale po to, żeby autor mógł zaskakiwać czytelnika swoimi żartami. Fabuła przez to, staje się tak niedorzecznie zagmatwana, że na samą myśl boli mnie głowa :). Ten humor jest specyficzny również z tego powodu, że nie jest agresywny, nie jest natarczywy, ale ciągle jest w bardzo Pythonowym stylu. Chociaż, Pythoni potrafili być agresywni, to Douglas – nigdy.
Poznałem tego człowieka, właśnie dzięki mojej fascynaci Monty Pythonem.
Pomagał przy tworzeniu odcinków czwartej serii Latającego Cyrku, serii z której Cleese odszedł, by pracować nad Hotelem zacisze. Douglas pojawia się nawet osobiście, w odcinku 42 [sic!] oraz w odcinku 44.
http://www.youtube.com/watch?v=yqV5BsiIeDg można go zobaczyć na samym początku, wciela się w rolę doktora Emile’a Koninga.
Douglas razem z Grahamem, napisali opowiadanie Prywatne życie Czyngis Chana, w którym pojawia się motyw „Autostopowy”.
Jeśli zaś chodzi o gry, jest przygodówka „Douglas Adams’s Starship Titanic”. Co więcej, powstała też książka o takim samym tytule, którą napisał… Terry Jones, jeden z Pythonów. Książka ta posiada wspaniałą przedmowę autorstwa samego Adamsa. A krążownik Titanic, oczywiście pojawia się w „Autostopem”. W grę niestety nie grałem, za to książkę mam i czytałem. Jest ona… nie tak dobra, jak bym tego oczekiwał, raczej tylko fanom „Autostopem” się spodoba.
Douglas napisał też dwie książki o Dirku Gently. Niestety, nie miałem okazji ich przeczytać, ale podobno są bardzo dobre. Co więcej, BBC niedawno wskrzesiło te książki, serialem „Dirk Gently”, który jednak, jak wynika z recenzji, odbiega nieco od oryginału. Serial ten jest porównywany do „Sherlocka” (fenomenalny serial, swoją drogą), tyle, że z dużo, dużo mniejszym budżetem, ale równie ambitnym scenariuszem.
Oprócz pisania takich humorystycznych książek, Douglas napisał też wspaniałą ekologiczną książkę o zagrożonych gatunkach „Ostatnia okazja by ujrzeć”, razem z zoologiem Markiem Cawardine. Jeśli nie obchodzi cię środowisko, a przeczytasz tę książkę, zmienisz zdanie całkowicie. Książka jest również przesiąknięta typowo Admsowym humorem. Co więcej, niedawno również została wskrzeszona przez BBC, serialem przyrodniczym „Last Chance to See”, w którym Mark Cawardine, razem ze Stephenem Fryem odwiedzają miejsca opisane w książce. Jak można zobaczyć w tym programie, apele i walka Douglasa przyniosły skutek, chociaż, niestety, nie wszystkie gatunki dało się uratować. Jeszcze coś, Stephen Fry zagrał (swoim głosem) narratora, w filmie „Autostopem przez galaktykę”.
Co do „Ostatniej okazji”, Douglas udziela też wykładu, opowiadając o tej książce, wykładu który można obejrzeć na YT
http://www.youtube.com/playlist?list=PL216FDEAC395DC00E
Douglas znał też Richarda Dawkinsa. Dawkins w Bogu Urojonym kilka razy powołuje się na cytaty z Adamsa. Douglas gościnnie pojawia się w czwartym odcinku serialo-wykładu Dawkinsa o ewolucji, „Dorastać we wszechświecie”, gdzie czyta fragment „Restauracji na końcu świata”, jeden z moich ulubionych, zresztą
http://www.youtube.com/watch?v=_igTWNidwnk& Co do tych wykładów, warto zobaczyć całość, są bardzo interesujące, a jako że przeznaczone dla dzieci – łopatologiczne.
Jeśli o Doktorze Who mowa, nie oglądałem odcinków nad którymi pracował Adams, ale! ogólnie, zamysł, pomysł, humor u Doktora i u Adamsa są bardzo podobne.
Douglas Adams jest człowiekiem który „odszedł, zanim osiągnął szczyt zabawności”, cytując przemowę Johna Cleese z pogrzebu Grahama Chapmana. Pozostawił po sobie wiele notatek, w tym szkic trzeciej części książki o Dirku Gently. Teksty te zostały zebrane w formę książki, zatytułowanej „Łosoś zwątpienia”.
I jak zawsze, wszystkie wymienione w tym komentarzu filmy, książki, seriale warto zobaczyć, chociaż nie wszystkie są łatwo dostępne. Problem dotyczy „Łososia” i „Ostatniej szansy” głównie. To chyba wszystko co chciałem powiedzieć, bo uważam, że Adams to jeden z najbardziej niedocenianych pisarzy, jacy stąpali po tym świecie. Jeśli ktokolwiek pod moim wpływem sięgnie po jego książki, my work is done.
Swoją drogą, Ikros „Pangalaktyczny Dynamit Pitny” czy „Pangalaktyczny Gardłogrzmot”? Ja bardziej lubię pierwsze tłumaczenie, może nowsze jest dokładniejsze, ale stare jest śmieszniejsze :).
Na pewno zajrzę do proponowanych tytułów. Swoją droga, jak masz taką wiedzę, to rozszerz notatkę z polskiej wikipedi, bo nie ma tam za dużo informacji.
PS mój nick iROks nie iKROs :)
Lubiłem skecze Monthy Paytona, Autostopem przez Galaktykę też…
Fajna lista, Non. Trzeba będzie się jej przyjrzeć niedługo.
Iroks, no przecież że jesteś Iroks. Nie mam pojęcia, dlaczego mi się te trzy literki przestawiły.
Co do wikipedii… Nie wiem, nie umiem, nie znam się. Jak ktoś szuka informacji, to po prostu odsyłajcie go do mnie! :)
„Douglas razem z Grahamem, napisali opowiadanie Prywatne życie Czyngis Chana, w którym pojawia się motyw „Autostopowy”.”
Tak się składa, że to nie była jedyna kooperacja tych dwóch panów. To opowiadanie powstało na bazie scenariusza skeczu, napisanego dla programu „Out of the trees”. Program został niestety skasowany, nakręcono jedynie pilotażowy odcinek. Bardzo długo był niedostępny, ale teraz można go obejrzeć. Skecz jest jednak pozbawiony motywu „Autostopowego”.
http://www.youtube.com/watch?v=saxhV4gzm5c&